λαλάω

λαλάω / λαλώ, λάλησα βλ. πίν. 58

——————

Σημειώσεις:

λαλώ – λαλάω : η κλίση σε -άω τείνει να επικρατήσει στην κοινή νεοελληνική (χωρίς το δεύτερο τύπο λαλά του β' ενικού και με το επίθημα -αγ- μόνο στον πληθυντικό του παρατατικού: λαλάγαμε κτλ.).

Από την παθητική φωνή εύχρηστη είναι μόνο η μτχ. ενεστώτα ως ουσιαστικό : η λαλουμένη (→ η λαϊκή, η δημοτική γλώσσα).